Conway's Game of Life

Conway's Game of Life, een cellulaire automaat bedacht door wiskundige John Conway in 1970, ontvouwt zich op een oneindig, tweedimensionaal raster. Elke cel bestaat in een van twee toestanden: levend of dood. Het spel vordert generaties lang, waarbij het lot van elke cel wordt bepaald door de acht omringende buren (horizontaal, verticaal en diagonaal aangrenzend).

De initiële rangschikking van cellen vormt de eerste generatie. Volgende generaties komen voort uit de gelijktijdige toepassing van de volgende regels op elke cel:

• Overleving: Een levende cel blijft in leven als deze twee of drie levende buren heeft.
• Geboorte: Een dode cel wordt levend als deze precies drie levende buren heeft.

Deze regels, zorgvuldig gekozen uit talloze variaties die Conway heeft onderzocht, zorgen voor een delicaat evenwicht. Andere regels leiden vaak tot een snelle uitsterving van de bevolking of een ongecontroleerde expansie. De gekozen regels bevinden zich echter dichtbij het kritieke punt tussen deze uitersten, wat resulteert in de complexe en fascinerende patronen die kenmerkend zijn voor het spel. Deze nabijheid van instabiliteit levert vaak het meest ingewikkelde en onvoorspelbare gedrag op in chaotische systemen.