Atomfall Massacre: ik brak en doodde alles

Begin aan een spannende reis door het griezelige Engelse platteland met Atomfall, de nieuwste overlevings-actie-game van Sniper Elite Developer, Rebellion. Tijdens een recent bezoek aan een pub in Noord-Londen, kreeg ik de kans om in de hands-on demo van de game te duiken over een pint. Atomfall's unieke mix van open-end missieontwerp en een verontrustende sfeer lieten me zowel geïntrigeerd als enigszins losgeslagen toen ik merkte dat ik elke NPC in zicht aanviel, inclusief een onschuldige oude dame, met een cricket vleermuis. Laat me me verdiepen waarom dit spel mijn aandacht zo intens heeft getrokken.

In Atomfall kan elke NPC, van de laagste grom tot cruciale quest-givers, worden verzonden. Gedreven door nieuwsgierigheid, wilde ik deze functie vanaf het begin van de demo testen. Mijn verkenning van de digitale cumbria werd al snel chaotisch toen ik per ongeluk een Tripwire -alarm activered, waardoor ik gedwongen werd om met drie gewaarelde bewakers om te gaan met niets anders dan een cricketbat, die al snel mijn favoriete wapen werd, gedoopt in bloed.

Later verwierf ik een boog en pijl en bevredigde mijn liefde voor boogschieten in videogames. Met dit nieuwe hulpmiddel was ik klaar voor zowel nauwe als verre ontmoetingen, waardoor mijn cricket-bat een broodnodige pauze liet. Temidden van mijn avonturen kwam ik een torenhoge rieten man tegen, een huiveringwekkende herinnering aan volkshorror die de wereld van Atomfall ten grondslag ligt. De gesegmenteerde "Open Zones" van de game creëren een sfeer die rijp is met mysterie, waardoor ik wordt gevraagd te ontrafelen welke catastrofe deze nu bestraalde hoek van Engeland overtroffen.

Mijn overpeinzingen op het mysterie werden abrupt onderbroken door een groep druïden, waarschijnlijk verbonden met de rieten man. Ze werden mijn doelen om het bereik van mijn boog te testen, en ik kon het niet helpen, maar voelde me als Robin Hood temidden van de chaos. De mechanica van de boog voelde bevredigend, maar wat mijn interesse echt wekte, was de innovatieve benadering van Atomfall van uithoudingsvermogen, niet vertegenwoordigd door een traditionele bar, maar door een hartslagmeter. Het uitvoeren van zware activiteiten zoals sprinten zouden uw hartslag verhogen, wat uw richtstabiliteit beïnvloedt. Ik ontdekte later een Bow Mastery Skill Manual, die hielp de impact van een hoge hartslag op boogschieten te verminderen, hoewel de vaardighedenboom van Atomfall eenvoudig maar toch aanpasbaar genoeg leek om tegemoet te komen aan verschillende speelstijlen.

Atomfall screenshots

13 afbeeldingen

Met een spoor van dode druïden achter me, bleef mijn overkoepelende doel onduidelijk. Een briefje bracht me ertoe om een ​​kruidkundige met de naam moeder Jago in de buurt van een oude mijn na te streven. Onderweg liet de omgevingsverhalen doorschemeren naar het bredere verhaal, met griezelige fenomenen als een glinsterende, olieachtige werveling over een energiecentrale en een telefoonbox die cryptische waarschuwingen levert. De omgeving van de game was bezaaid met subtiele maar impactvolle details, zoals een gealarmeerd botenhuis en onheilspellende waarschuwingen, met een gevoel van onbehagen verwant aan games zoals stalker in plaats van de vaak geciteerde fall-out.

Na nog een Druid -schermutseling ontmoette ik moeder Jago, wiens cryptische reacties weinig duidelijkheid boden over mijn volgende stappen. Deze interactie deed me denken aan klassieke point-and-click-avonturen, waardoor een grondige verkenning van de dialoog voor hints aanmoedigde. Uiteindelijk heeft Jago me op de hoogte gebracht van het ophalen van haar kruidingsboek uit het versterkte kasteel van de Druïden. Met het vrijvormontwerp van Atomfall kon ik het kasteel vanuit elke hoek naderen, wat leidde tot een chaotische strijd bij een verlaten benzinestation. De vijandelijke AI, hoewel niet de meest verfijnde, droeg bij aan het plezier om hen te betrekken, hoewel het gevecht van Atomfall misschien niet het sterkste pak is.

In het kasteel kwam ik op slothutten en MAP-coördinaten tegen die hint op verre toetsen, waardoor Atomfall's gebrek aan handhold en afhankelijkheid van spelerinitiatief versterkte. Na een vruchteloze zoektocht naar het boek, volgde ik de coördinaten om een ​​gifplantmonster onder ogen te zien, met behulp van mijn Skyrim-Goned-vaardigheden om het te omzeilen en de sleutels op te halen. Mijn zoektocht naar het boek bleef echter onvervuld toen ik de diepten van het kasteel verkende, nieuwe items en questlines ontdekte, maar geen teken van het ongrijpbare kruidenboek.

Xbox Games -serie Leerlijst

Het was pas na mijn speelsessie dat ik hoorde dat het boek precies onder mijn neus was geweest, liggend op een tafel die ik over het hoofd had gezien. Gefrustreerd en ondergedompeld in de gewelddadige afkomst van mijn personage, confronteerde ik moeder Jago, waarbij ik ten onrechte geloofde dat het boek een list was. In een moment van verwarring beëindigde ik haar leven, alleen om een ​​recept op haar lichaam te vinden dat tegen het Monster van het gifmoeras zou hebben geholpen. Deze misstap onderstreepte het complexe, met elkaar verweven questontwerp van de game.

De ontwikkelaars van Rebellion liet doorschemeren dat het voltooien van het verhaal van Atomfall overal van vier tot 25 uur zou kunnen duren, met verschillende paden en mysteries die in afwachting van spelers. Mijn collega -demospeler had een compleet andere ervaring, die moordenaar robots en mutanten tegenkwam in een nieuwe regio. Het verdoezelde Quest -ontwerp van Atomfall kan voor sommigen ontmoedigend zijn, maar het beloont degenen die zich willen onderdompelen in zijn mysteries. De wazige lijnen tussen zij- en hoofddoelstellingen creëren een spannend gevoel van gevaar en persoonlijk verhaal.

Terwijl mijn demo concludeerde, bebloed en verbijsterd, omarmde ik mijn volledig-Britse modus: cricketbat in de hand, ik ging terug naar de kroeg, klaar om na te denken over mijn gewelddadige reis door het spookachtige Engelse platteland van Atomfall.