Neil Druckmann na temat kontynuacji: „Nigdy nie planuję z wyprzedzeniem, brakuje pewności”

Na ostatnim szczycie Dice w Las Vegas, Nevada, Neil Druckmann z Naughty Dog i Cory Barlog z Sony Santa Monica zaangażowali się w wnikliwą rozmowę na temat głęboko osobistej kwestii: wątpliwości. Przez prawie godzinę duet zagłębił się w różne tematy, które rezonowały z nimi, w tym własne zwątpienie jako twórcy i jak określają, kiedy pomysł wydaje się „odpowiedni”. Wystawili także wstępnie przesunięte pytania od publiczności, z których jeden Barlog postawił dla Druckmanna dotyczące podejścia do rozwoju postaci w wielu grach.

Co zaskakujące, Druckmann, doświadczony twórca kontynuacji, ujawnił, że nie planuje wielu gier. Wyjaśnił: „To bardzo łatwe pytanie, na które mam odpowiedzieć, ponieważ nigdy nie myślę o wielu grach, ponieważ gra przed nami jest tak wszechstronna. Myślę, że jesteście samodzielnie, jeśli zaczynasz myśleć o kontynuacji, gdy pracujesz nad pierwszą grą. Więc kiedy robię ostatnie z nas 2, tak, na pewno. Od razu. Zrób kolejny? ”... Nie oszczędzam na przyszłości.

Dziesięć lat wypłaty

Druckmann dalej opracował swoje podejście, zauważając, że ten sposób myślenia dotyczy wszystkich jego projektów, z wyjątkiem ostatniego programu telewizyjnego, który jest planowany przez wiele sezonów. Jeśli chodzi o kontynuacje, zamiast mieć plan wstępnie ustawiony, Druckmann zastanawia się nad tym, co już stworzył, i uważa nierozwiązane elementy i potencjalne nowe kierunki dla postaci. Humorystycznie zauważył: „A jeśli czuję, że odpowiedź brzmi: nie mogą nigdzie iść, to mówię:„ Myślę, że po prostu ich zabijemy ”.

Zastanawiając się nad wcześniejszymi projektami, takimi jak Uncharted, Druckmann podkreślił, w jaki sposób kultowa sekwencja pociągów w Uncharted 2 nie została zaplanowana podczas rozwoju pierwszej gry. Każda kolejna gra z serii stawiła nowe wyzwania: „Jak się nie powtórzymy? Gdzie indziej może iść ta postać? Co jeszcze może przywrócić go do przygody?” Jeśli nie można znaleźć nowego kierunku, Druckmann sugeruje ponowne rozważenie, czy jest to właściwa postać, czy gra do kontynuowania.

Natomiast Barlog podzielił się swoim różnym podejściem, porównując je do „Charliego Day Crazy Conspiracy Board” połączonych pomysłów i długoterminowego planowania. Uważa, że ​​powiązanie obecnej pracy z planami sprzed dziesięciu lat temu, ale uznaje ogromny stres i złożoność, biorąc pod uwagę zaangażowanie setek ludzi na przestrzeni lat, których perspektywy mogą zmienić kierunek projektu.

Druckmann przyznał, że takie długoterminowe planowanie wymaga zaufania, którego brakuje, woląc skupić się na bezpośrednich wyzwaniach: „Chcę tylko skupić się na następnych pięciu dniach przede mną, nie mówiąc już o 10 lat”.

Powód, aby się obudzić

Podczas czatu Fireside Druckmann i Barlog badali różne aspekty swoich procesów twórczych i osobistych doświadczeń z wątpliwościami. Druckmann podzielił się swoją pasją do gier, opowiadając interakcję z Pedro Pascal na planie ostatniego programu telewizyjnego. Kiedy Pascal żartobliwie zakwestionował uznanie Druckmanna dla sztuki, Druckmann bronił jego stanowiska, prowadząc Pascal do potwierdzenia: „To powód, aby obudzić się rano. Właśnie dlatego żyję i oddycham”. Ten sentyment zawiera motywację Druckmanna pomimo wyzwań i negatywności, które mogą przynieść branżę.

Druckmann następnie przekazał rozmowę do Barloga, prosząc o dążenie do dalszego tworzenia, biorąc pod uwagę niedawne przejście na emeryturę kolegi. Barlog odpowiedział szczerą uczciwością, przyznając, że dążenie do więcej jest nieustępliwe: „Czy to zawsze wystarczy? Krótka odpowiedź, nie, nigdy nie wystarczy. To jest głos w twojej głowie, prowadzi cię więcej, więcej, i więcej, a więcej… walczysz, pracujesz, a to wydaje się niewdzięczne, a ty nie słyszysz. Dotrzyj na szczyt tej góry.

Barlog opisał wewnętrznego „demona obsesji”, który zmusza twórców do zawsze szukania kolejnego wyzwania, nigdy nie pozwalając im w pełni docenić ich osiągnięcia. Druckmann powtórzył ten sentyment, ale dodał nadzieję, dzieląc się historią o odejściu Jasona Rubina od Naughty Dog. Rubin wierzył, że jego wyjście stworzy możliwości dla innych, perspektywa Druckmann uważa, że ​​inspiruje, gdy uważa swoją przyszłą rolę w branży.

Dyskusja zakończyła się humorystycznym zasugerowaniem emerytury, odzwierciedlając złożone emocje i nieustępliwy popęd, który określa życie kreatywnego profesjonalisty.